در این مطلب تکنیک های “آموزش فرزندپروری مثبت را توضیح داده ایم. همهی پدر و مادرها خیلی خوب میدانند که فرزندپروری اصلاً کار آسانی نیست و بهرغم همهی راهکارهای پیشنهادی، تشخیص رفتار درست با فرزند دشوار است. از طرفی میخواهید به فرزند خود کمک کنید ذهنیتی مبتنی بر رشد و یادگیری داشته باشد، از طرف دیگر به او اجازه نمیدهید بر اساس قوانین خودش عمل کند. در دورهی همهگیری کووید ۱۹، اهمیت برآوردن نیازهای عاطفی و رشدی فرزند و کاهش استرس و اضطراب او بیش از پیش نمایان شد. بهکمک فرزندپروری مثبت میتوانید بهجای دادزدن، کلافهکردن خود و تهدیدهای توخالی، برای پرورش فرزندتان از رویکردی مثبتتر و سالمتر استفاده کنید. آیا شما هم جای خالی فرزندپروری مثبت را در خانهتان احساس میکنید؟ پس از همین امروز شروع کنید و با استفاده از یازده تکنیک فرزندپروری مثبت که برای شما گردآوری کردهایم، فرزند خود را بهتر پرورش دهید.
فرزندپروری مثبت چیست؟
تمرکز این رویکرد فرزندپروری بهجای تنبیه رفتارهای بد، بر تشویق رفتارهای خوب است و بر اساس آن، بچهها «خوب» یا «بد» نیستند و فقط نیازهایشان با هم فرق دارد. آلفرد اَدلر، فیلسوف و روانپزشک، میگوید: «کودکان در صورتی سالم رفتار میکنند که احساس کنند تشویق شدهاند و از آنها قدردانی شده است.» بنابراین اگر والدین بتوانند به این احساسات پروبال بدهند، رفتار فرزندانشان بهبود خواهد یافت. وقتی کودکان احساس توانایی، امنیت و ارتباط میکنند، بهتر میتوانند درست را از نادرست تشخیص بدهند، درنتیجه خودبهخود درست رفتار میکنند. شما چگونه این احساس را در فرزند خود تقویت میکنید؟ والدین مثبت باید همیشه:
- انتظاراتشان را مشخص کنند؛
- منطقی و قابلاعتماد باشند؛
- محبت و قدردانی خود را ابراز کنند؛
- سعی کنند فرزندانشان را درک کنند؛
- فرزندان خود را به کنجکاوی، استقلال و توسعه فردی تشویق کنند.
آیا فرزندپروری مثبت واقعاً کارساز است؟
فرزندپروری مثبت خوب به نظر میرسد، اما آیا واقعاً مؤثر است؟ طبق تحقیقات، بله کارساز است! اثبات شده است که فرزندپروری مثبت:
- رفتارهای منفی را محدود میکند؛
- برای توسعه فردی انگیزه ایجاد میکند؛
- احتمال ابتلای کودکان به افسردگی را کاهش میدهد؛
- مهارتهای شناختی و اجتماعی و احساسی را تقویت میکند؛
- به کودکان کمک میکند تا احساساتشان را درک و مهار کنند؛
- اثرات منفی ناشی از وضعیت بد اجتماعی و اقتصادی را کاهش میدهد؛
- اعتمادبهنفس، استقلال، خلاقیت و انگیزه درونی را بهبود میبخشد.
چه زمانی باید از فرزندپروری مثبت استفاده کنیم؟ حال شاید این سؤال برایتان پیش بیاید که «فرزندپروری مثبت برای برای کودک چندساله مؤثر است؟» خوشبختانه میتوانید این تکنیک را از نوزادی هم شروع کنید! نوزادان خیلی زود به رویکردهایی که دوستی و ارتباط را در اولویت قرار میدهند واکنش مثبت نشان میدهند و اساس کار فرزندپروری مثبت نیز همین اولویتدادن به دوستی و ارتباط است. فقط فراموش نکنید که باید همزمان با بزرگشدن فرزندتان رویکرد خود را تغییر دهید تا او بتواند از تکنیکهای فرزندپروری مثبت شما بیشترین بهره را ببرد.
یازده تکنیک فرزندپروری مثبت
آمادهاید تا از فرزندپروری مثبت استفاده کنید؟ اگر میخواهید فرزندپروری مثبت را از همین امروز آغاز کنید، این تکنیکهای ساده را امتحان کنید!
۱. در کنار فرزندتان باشید
برای فرزند خود وقت بگذارید، اما سعی کنید که این وقتگذرانی باکیفیت باشد و فرزندتان حضور فیزیکی شما را احساس کند. میتوانید با استفاده از توصیههای ارائهشده در این بخش، ارتباط خود با فرزندتان را تقویت کنید و اجازه ندهید که حس اعتماد میان شما از بین برود یا کمرنگ شود. فرزندتان با دانستن اینکه پیوندتان هرگز (حتی زمانی که او را تنبیه میکنید) قطع نمیشود، احساس امنیت میکند و احتمالش بیشتر است که در موقعیتهای دشوار به شما مراجعه کند.
فلیپا پری در کتاب «کتابی که آرزو میکنید والدینتان خوانده بودند»، نوشته است: «چیزی که واقعاً اهمیت دارد این است که با فرزندتان راحت باشید و باعث شوید آنها احساس امنیت کنند و احساس کنند میخواهید کنارشان باشید. کلماتی که استفاده میکنیم بخش کوچکی از این کارند. بخش بزرگتر صمیمیت ما، لمس، حسننیت و احترامی است که به آنها نشان میدهیم: احترام به احساسات آنها، فردیت و نظرات و تفسیرشان از دنیای خودشان. بهعبارتدیگر، ما باید عشقی را که به آنها داریم در زمان بیداریشان به آنها نشان دهیم، نهفقط وقتی هنگام خواب زیبا هستند.»
۱. توصیهای دربارهی نوپایان
وقتی فرزندتان سرگرم بازی با اسباببازیهایش است، به هر چیزی که میگوید، یکیدو کلمه اضافه کنید. مثلاً اگر در حال توپبازی است و میگوید «توپ»، بگویید «توپ زرد». با این کار هم دایرهی واژگان او را گسترش میدهید و هم به او یاد میدهید که چگونه کلمات را به هم وصل کند.
۲. توصیهای دربارهی کودکان
برخی از اپلیکیشنهای سرگرمی مانند برنامههای آموزش ریاضی با بازی ممکن است برای فرزند شما سودمند باشند. میتوانید با استفاده از قابلیت کنترل والدین برنامه ضمن نظارت بر بازی فرزند خود، برای او در این بازی یک هدف مشخص کنید و از او بخواهید که برای رسیدن به آن هدف تلاش کند.
۳. توصیهای دربارهی نوجوانان
به علایق فرزند نوجوانتان اهمیت بدهید، اما علایق خود را هم با او به اشتراک بگذارید. مثلاً اگر به گل و گیاه علاقه دارید، هفتهای یک بار چند دقیقه هم که شده دربارهی گلهای رز، غنچهها و خارهای باغچهتان با او گفتوگو کنید.
۲. الگو باشید
دوصد گفته چون نیم کردار نیست! برای خودتان وقت بگذارید و هرطورشده احساساتتان را مهار کنید. وقتی نشان دهید که خودتان راهبردهای مقابلهای سالم را به کار میگیرید و واکنشهای مناسبی نشان میدهید، در واقع برای فرزند خود الگو میشوید و او میتواند از شما الگوبرداری کند.
۱. توصیهای دربارهی نوپایان
اگر فرزندتان شما را خسته و کلافه کرده است، برای خودتان وقت بگذارید، کمی روی دم و بازدمتان تمرکز کنید یا تکرار یکی از مانتراهای آرامشبخش را امتحان کنید. بهکمک این کارها میتوانید خودتان را دوباره جمعوجور کنید.
۲. توصیهای دربارهی کودکان
دربارهی تصمیماتی که در خانه میگیرید با فرزندتان (حتی اگر کوچک است) صحبت کنید تا به او نشان دهید که باید قبل از انجام هر کاری، درباره عواقب احتمالی کار فکر کند.
۳. توصیهای دربارهی نوجوانان
بدون اینکه باری بر دوش فرزندتان بگذارید، تا میتوانید احساسات خود را با او در میان بگذارید. مثلاً در کمال آرامش برایش توضیح دهید که چقدر برقراری تعادل بین شغل و خانه و خانواده کار دشواری است و هرکسی ممکن است گاهی احساس سردرگمی کند. سپس به او نشان دهید که چگونه این احساس سردرگمی و خستگی را مهار میکنید.
۳. همدلی کنید
چه کسی گفته که کودکبودن همیشه آسان است؟! همانطور که بیشتر ما به یاد داریم، دوران کودکی ممکن است گاهی گیجکننده، خستهکننده و کاملاً سخت باشد. به فرزندتان نشان دهید که این مسئله را درک میکنید. با او همدردی کنید و سپس تکنیکها و راهحلهای پیشنهادی خود را با او در میان بگذارید.
۱. توصیهای دربارهی نوپایان
اگر فرزندتان دربارهی چیزهایی که واقعاً اهمیتی ندارند (مثل وقتی که بهجای فنجان خودش، فنجانی اشتباهی به او میدهید یا بند کفشش باز میشود) ناراحت میشود، یادتان نرود که همانطور که مسائل کاری و مالی برای شما استرسزا هستند، این چیزهای بیاهمیت در نظر او بزرگ و دلهرهآور جلوه میکنند.
۲. توصیهای دربارهی کودکان
فرزندتان را بابت تلاشش تحسین کنید نه بابت نتیجهی کارش. اگر برای انجام تکالیف مدرسهاش تلاش زیادی میکند، به او نشان دهید که پشتکارش را میبینید و میدانید که چقدر تلاش کرده است، حتی اگر نمرهی خوبی نگرفته باشد.
۳. توصیهای دربارهی نوجوانان
انتظارات واقعبینانه داشته باشید. همه، از جمله خود شما، ممکن است گاهی خرابکاری کنند. نوجوانانی که سعی میکنند مسیر خود را بهسوی بزرگسالی طی کنند، طبیعی است که مرتکب اشتباه شوند. از اشتباهاتی که فقط یک بار رخ میدهند چشمپوشی کنید و روی رفتارها و اشتباهات تکراری تمرکز کنید.
۴. مرزها را بهشیوهای مثبت تعیین کنید
بدون خشنبودن هم میتوان بااقتدار بود. پس از تعیین مرزها، عواقب زیرپاگذاشتن آنها را نیز شفاف مشخص کنید؛ اینطوری بدون اینکه فرزندتان را شوکه یا تهدید کنید، اهمیت پیروی از قوانین را به او نشان میدهید. قوانین و مرزهای خود را به شیوهای مثبت مطرح کنید و به فرزندتان نشان دهید که پیروی از آنها به سود خود اوست و نتایج مثبتی بههمراه دارد.
۱. توصیهای دربارهی نوپایان
از زبان مثبت استفاده کنید و تا میتوانید از «نه» بپرهیزید. بهجای اینکه بگویید «داد نزن!»، بگویید «صدات رو بیار پایین!»
۲. توصیهای دربارهی کودکان
اول مشخص کنید که کدام کارها برای شما اولویت دارند. سپس پنج «قانون خانگی» واضح در خصوص آنها تنظیم کنید، قوانینی که یادآوری و تکرار آنها آسان باشد. با این کار بدون اینکه فرزند خود را تحت فشار قرار دهید، پیروی از قوانین را به او آموزش میدهید.
۳. توصیهای دربارهی نوجوانان
بهجای تعیین مرزهای سختگیرانه در خصوص مدتزمان استفاده از رایانه و تلفن همراه یا تماشای تلویزیون، به فرزند خود کمک کنید برنامهای تنظیم کند. مثلاً با همکاری هم مشخص کنید که او هر هفته چقدر از زمان خود را میتواند صرف شبکههای اجتماعی یا بازیهای ویدئویی کند. همچنین مدتزمانی را که باید از لوازم دیجیتالی دور باشد و تکالیف مدرسهاش را انجام دهد، مشخص کنید.
۵. مشکل اساسی را بیابید
عوامل زیادی ممکن است در بروز رفتاری منفی نقش داشته باشند، عواملی که گاهی بیرونی و گاهی درونیاند. اگر بهجای تمرکزکردن روی مشکل موجود (رفتارهای منفی فرزندتان)، دلیل بروز آن مشکل را بیابید، حل آن برایتان آسانتر میشود.
۱. توصیهای دربارهی نوپایان
دلایل پشت رفتارهای فرزندتان را در نظر بگیرید. اگر بدخلقی میکند، به این هم فکر کنید که ممکن است چه احساسی داشته باشد.
۲. توصیهای دربارهی کودکان
با پرسیدن سؤال از فرزندتان به او کمک کنید تا خودش مشکل اصلی را پیدا کند. از او بخواهید که به دلیل کار و رفتار منفیاش و اینکه چه احساساتی باعث بروز آن رفتار منفی شدهاند، فکر کند.
۳. توصیهای دربارهی نوجوانان
فرزندتان را تشویق کنید که احساساتش را یادداشت کند. با این کار ممکن است متوجه بشود که مثلاً اکثر اوقات دلیل اصلی عصبانیت او این است که برای انجام تکالیف مدرسهاش استرس دارد.
۶. مرحلهی رشد فرزندتان را در نظر بگیرید
همزمان با رشد کودک، فرزندپروری نیز باید تکامل یابد، زیرا میزان درک نوزادان، کودکان و نوجوانان با هم متفاوت است. یعنی کودک نمیتواند همان چیزهایی را درک کند که نوجوان توانایی فهمشان را دارد. قبل از استفاده از تکنیکهای فرزندپروری مثبت، ببینید که فرزندتان در چه مرحلهای از رشد قرار دارد و آیا ابزار لازم برای گفتوگوهای خاص یا پیروی از قوانین خاص را در اختیار دارد یا نه.
۱. توصیهای دربارهی نوپایان
بهجای دلیلآوردن، مسیر را تغییر بدهید. مثلاً بهجای اینکه به فرزند خود توضیح بدهید که چرا نمیتواند فلان اسباببازی را داشته باشد، توجهش را به دیگر اسباببازیها جلب کنید.
۲. توصیهای دربارهی کودکان
فرزندتان را تشویق کنید برای بیان درست احساسات خود در موقعیتهای مختلف از «نمودارهای احساسات» مخصوص کودکان استفاده کند.
۳. توصیهای دربارهی نوجوانان
با فرزند نوجوان خود با دلیل و منطق صحبت کنید، یعنی با او مثل بچههای کوچک صحبت نکنید. برایش توضیح دهید که چرا فلان چیز ضروری یا خلاف قوانین است.
۷. اشتباهات را به فرصتهای یادگیری تبدیل کنید
فرزندانتان هرکجا که باشند، همواره درحال یادگیری هستند و حتی موقعیتهای منفی هم شاید به فرصتهایی برای یادگیری تبدیل شوند. بهجای تنبیه فرزندتان، به او کمک کنید که یاد بگیرد و رشد کند. اینطوری دفعهی بعد بهتر عمل میکند. از هر فرصتی برای آموزش موارد زیر به فرزندتان استفاده کنید:
- مسئولیتپذیری؛
- حل مشکل؛
- همکاری و کار گروهی؛
- کمککردن به دیگران.
۱. توصیهای دربارهی نوپایان
اگر فرزندتان بدرفتاری میکند، به او نشان دهید که نتیجهی مثبت رفتار خوب در همان موقعیت چه خواهد بود.
۲. توصیهای دربارهی کودکان
برای حل مشکلات معمول فرزند خود فهرستی از راهنماییها و راهکارها تهیه کنید و آن را در اختیار فرزندتان قرار دهید تا بتواند در مواقع آشفتگی به آن رجوع کند. اگر فرزندتان مرتکب اشتباه شد، به او کمک کنید که تشخیص دهد در آن موقعیت میتواند از کدامیک از راهنماییها استفاده کند.
۳. توصیهای دربارهی نوجوانان
به فرزند خود کمک کنید برای مواجهه با موقعیتهای دشوار از پیش برنامهریزی کند. با او دربارهی مشکلات احتمالی صحبت کنید و راهحلهای پیشنهادی را در اختیارش قرار دهید.
در کتاب «طرز فکر»، یک دختربچهی کلاسهفتمی این مسئله را اینطور خلاصه میکند: «بهنظرم هوش یه چیزیه که باید برای داشتنش تلاش کرد. همین جوری به آدم داده نمیشه. بیشتر بچهها وقتی از جواب یه سؤالی مطمئن نباشن، دستشون رو برای جوابدادن بالا نمیبرن. اما من معمولاً دستم رو بلند میکنم؛ چون اگه اشتباه جواب بدم، اشتباهم تصحیح میشه. یا دستم رو بلند میکنم و میگم: چهجوری میشه حلش کرد؟ یا من متوجه نمیشم. میشه کمکم کنین؟ با همین کارها هوشم رو زیاد میکنم.»
۸. به وعدهی خود وفا کنید
از تهدیدهای توخالی یا قولهایی که نمیتوانید به آنها عمل کنید دست بکشید. به فرزندتان نشان دهید که رفتارهایش عواقبی دارند و او همیشه نمیتواند از آنها قسر دربرود. این کار فرزندتان را به رفتارهای خوب تشویق میکند و به او یاد میدهد که خودش بر رفتارش نظارت داشته باشد.
۱. توصیهای دربارهی نوپایان
سعی کنید برای مقابله با کنش بد فرزندتان، واکنش یا تاوانی مشخص تعیین کنید، واکنشی که همیشه و در هر موقعیتی ممکن باشد.
۲. توصیهای دربارهی کودکان
برای مقابله با رفتار بد فرزندتان به تاوانها یا واکنشهای نامربوط متوسل نشوید، چون در این صورت نمیتوانید عواقب طبیعی رفتار بد او را منعکس کنید.
۳. توصیهای دربارهی نوجوانان
به فرزند خود اجازه دهید آنقدری که برایش خطری ندارد، عواقب واقعی رفتارش را به چشم ببیند.
۹. از تقویت مثبت ( یا همان روش پاداش) استفاده کنید
بهجای اینکه بر کارهای اشتباه فرزندتان تمرکز کنید و آنها را مایهی شرمساری بدانید، کارهای خوب و درستش را با پاداشدادن به او تقویت کنید. اگر فرزندتان کار خوبی انجام داد، حتماً کار خوب او را با توجه مثبت، قدردانی کلامی و حتی پاداشهای عینی تقویت کنید.
۱. توصیهای دربارهی نوپایان
وقتی فرزندتان رفتار خوبی از خود نشان میدهد، به او توجه کنید و برعکس، به لجبازیها یا رفتارهای منفیاش بیتوجه باشید.
۲. توصیهای دربارهی کودکان
به مهارتهای خاص فرزندتان توجه کنید و با پاداش و تشویق مستمر به او کمک کنید تا در آن زمینهی خاص رشد کند.
۳. توصیهای دربارهی نوجوانان
برای تقویت رفتارهای خوب به فرزندتان اجازه دهید که پاداشش را خودش انتخاب کند. مثلاً هفتهای یک بار اجازه دهید که او انتخاب کند شام چه باشد یا نیم ساعت بیشتر با رایانهاش بازی کند.
۱۰. تربیت را به تنبیه ترجیح دهید
راههای زیادی وجود دارد که میتوانید با استفاده از آنها بدون القای حس ترس به فرزندتان او را ادب کنید. شفاف، منطقی و مهربان باشید. حتماً برای فرزندتان توضیح دهید که چرا ادب میشود و اینکه تاوانی که شما تعیین کردهاید مناسب با رفتار اوست.
در بخشی از کتاب «افسانهی عادیبودن»، دربارهی اثرات منفی تنبیه میخوانیم: «آکادمی امراض کودکان در آمریکا صد تحقیق را بررسی کرد. آنها در سال ۲۰۱۸ بیانیهای دادند که با حکمت اجدادی همسو بود. آنها میخواستند کتکزدن و استفاده از کلمات خشن برای مجازات کودکان و نوجوانان پایان یابد. نهادی شامل شصتوهفتهزار متخصص چنین برخوردی را فقط باعث افزایش پرخاش در درازمدت میداند و آن را باعث به خطر افتادن رشدِ قوهی کنترل بر خویشتن و مسئولیتپذیری فرض میکند. با افزایشدادن سطح هورمون استرس در بسیاری از مواقع شاهد خدشه وارد شدن به رشد سالم مغز هستیم و همین به معضلات سلامت روان منجر میشود. همین اواخر در تحقیقی از دانشگاه هاروارد نشان داده شد آسیبی که بر اثر کتکخوردن کودک به سیستم عصبی و روانی کودک وارد میشود شاید باعث ایجاد خشونتی پُرتنشتر در او شود.»
۱. توصیهای دربارهی نوپایان
هنگامی که فرزندتان رفتاری میکند که شما نمیپسندید، رفتار درست را به او نشان دهید. اگر بعد از اتمام غذا، آن را روی زمین میریزد، غذا را دوباره به بشقاب برگردانید و به او نشان دهید که چگونه باید آن را به شما تحویل دهد.
۲. توصیهای دربارهی کودکان
انتظارات خود را از پیش مشخص کنید. کودک را بلافاصله از محیطی که در آن مرتکب اشتباه شده است خارج نکنید. در عوض پیامدهای بالقوهی رفتار او را بیان کنید و اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد که آیا میخواهد به فلان رفتار بدش ادامه بدهد یا نه.
۳. توصیهای دربارهی نوجوانان
فراموش نکنید تاوان یا مجازاتی که تعیین میکنید باید با رفتار بد فرزندتان همخوانی داشته باشد. بهجای اینکه فرزندتان را هربار بابت رفتار نادرستش تنبیه کنید، برای او تاوانی تعیین کنید که متناسب با بدرفتاریاش باشد.
۱۱. اعتمادسازی کنید
گاهی سخت است که از کنترلکردن مدام اوضاع دست بردارید، اما اینکه به فرزندتان نشان دهید به او اعتماد دارید، به او کمک میکند تا تواناییهای خود را دریابد و با تقویتها آنها در دورهی رشد، مستقلتر عمل کنند.
۱. توصیهای دربارهی نوپایان
در صورت امکان به فرزند خود حق انتخاب بدهید. هنگام ناهار، دو نوع خوراکی یا هنگام لباسپوشیدن، دو لباس به او بدهید تا احساس استقلال کند.
۲. توصیهای دربارهی کودکان
فرزندتان را تشویق کنید که اهداف دستیافتنی خود را مشخص کند و در قبال آنها مسئولیتپذیر باشد.
۳. توصیهای دربارهی نوجوانان
برای تعیین اهداف و آرزوها به فرزند خود کمی آزادی عمل بدهید. به او بگویید که هر روز باید یک کار انجام بدهد، اما اجازه دهید که آن کار را خودش انتخاب کند. از او توقع داشته باشید که تکالیفش را انجام بدهد، اما اجازه دهید که خودش زمان و محل انجام آن را انتخاب کند.
سخن پایانی
همانطور که در ابتدای این مقاله گفتیم، اکثر پدرومادرها فرزندپروری را چالشی بزرگ و پردردسر میدانند، اما لازم است این را هم بدانند که یادگیری روشهای درست فرزندپروری مبتنی بر طرحواره میتواند تا حد زیادی به آنها کمک کند. یکی از این روشها روش «فرزندپروری مثبت» است که ما یازده تکنیک کاربردی آن را خلاصه توضیح دادیم. امیدواریم که با خواندن این مطلب بتوانید ارتباط سالمتری با فرزندان خود برقرار کنید. همچنین پیشنهاد میکنیم که با مطالعهی چنین کتابهای مفیدی به اطلاعات خود بیفزایید.
منابع
- کتاب «کتابی که آرزو میکنید والدینتان خوانده بودند»
- کتاب «افسانهی عادیبودن»
- کتاب «طرز فکر»
چطور میتونم به فرزندم کمک کنم تا احساساتش را بهتر بیان کند؟ همش احساس میکنم داره حرفاشو میریزه تو خودش کاش یه راهی باشه احساس صمیمیتمون بیشتر شه
من همیشه به دنبال روشهایی برای بهتر کردن رابطهام با فرزندم بودم و وقتی این مقاله رو دیدم،انگار گنج پیدا کردم راهنماییهای این نوشته واقعاً آموزش فرزند پروری مثبت بودن. من و پسرم حالا وقتهای بیشتری رو با هم میگذرونیم و این وقت گذرانی پر از کیفیت و صمیمیته. واقعاً ممنونم
بهترین روش برای فرزندپروری مثبت مطالعه کتاب فرزندپروری مثبت است.
کتاب فرزندپروری مثبت کتابی بسیار مفید برای والدینی است که می خواهند فرزندانی با اعتماد به نفس، مستقل و مسئولیت پذیر تربیت کنند، این کتاب می تواند به والدین کمک کند تا فرزندان خود را به روشی حمایتی و محترمانه تربیت کنند.
والدین گرامی حتماً این کتاب را مطالعه کنند.
رفتار مادر با فرزند یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر رشد و تکامل کودک است. رفتار مادر میتواند بر سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و عاطفی کودک تأثیر بگذارد
بدرفتاری مادر با فرزند موجب ایجاد احساس ناامنی، اضطراب، استرس و خشم در کودک می شود.
مادران گرامی مراقب باشید با کودکان و فرزندان خود بدرفتاری نکنید.
کتاب فرزند پروری مثبت حاوی مجموعهای از راهنماییهای ارزشمند است که خواندن آن به تمام کسانی که با پرورش کودک در خانه یا مهد کودک یا مدرسه سروکار دارند پیشنهاد میشود. ارائه راهنماییهای گامبهگام به صورت عملی، کاربردی و ساده خواندن این کتاب را بسیار دلنشین ساخته است.
آیا توقع مادر از فرزند بیجا است ؟
بنظرم مادر و پدر هیچ توقعی نباید نسبت به فرزندانشان داشته باشند، بلکه اگر فرزندان درست تربیت شده باشند خود حقوق پدر و مادر را رعایت می کنند
شاید توقع مادر از فرزند همیشه هم منطقی نباشد درست است که مادر و پدر خیر و صلاح بچه رو می خوان ولی باید باور کنید که شاید خیلی وقتا خودشونم ندونن که بهترین چیز برای بچه شون چیه
سلام ببخشید اگه از بدرفتاری مادر با فرزند کوچیکش با خبر بشم به چه شماره ای میتونیم گزارش بدیم واقعا بعضی از مادر ها لیاقت بچه داشتن رو ندارن