سکوت

همه‌ی ما تمام وقت‌مان را صرف جست‌وجوی آسایش مادی و عاطفی می‌کنیم. غرق در دغدغه‌های روزمره هستیم: چگونه پول و غذای کافی، سرپناه و دیگر نیازهای مادی را به دست بیاوریم. دغدغه‌های عاطفی هم داریم: این‌که فلانی دوست‌مان دارد یا نه، یا این‌که امنیت شغلی داریم یا نه. ما همه‌ی روز نگران این‌گونه مسائل هستیم. البته قابل درک است که برای احساس امنیت‌داشتن باید نیازهای اساسی خود را رفع کنیم، اما اکثراً بیش از رفع نیارهای اساسی نگرانیم. از لحاظ جسمی امنیت داریم، شکم‌مان سیر است، سقفی بالای سر داریم و خانواده‌ای پرمحبت؛ اما هنوز مدام نگرانیم.

عمیق‌ترین دغدغه در وجود شما و در وجود بسیاری از ما همان است که درک نکرده‌ایم، همان که نشنیده‌ایم. تک‌تک ما دغدغه‌ی مطلقی داریم که به دغدغه‌های مادی و عاطفی ربطی ندارد. می‌خواهیم با زندگی خود چه کنیم؟ سؤال این است. ما این‌جاییم، اما چرا این‌جاییم! ما چه کسی هستیم، فرد فرد ما، و می‌خواهیم با زندگی خود چه کنیم. این‌ها سؤال‌هایی هستند که برای پاسخ‌دادن به آن‌ها معمولاً وقت نداریم؛ یا شاید وقت صرف نمی‌کنیم. این‌ها فقط سؤال‌های فلسفی نیستند. اگر نمی‌توانیم به آن‌ها پاسخ دهیم، پس آرامش نداریم و نشاط هم نداریم. چون هیچ نشاطی بدون آرامش میسر نمی‌شود.

بسیاری از ما احساس می‌کنیم هرگز نمی‌توانیم به این سؤال‌ها پاسخ دهیم، اما با ذهن‌آگاهی – زمانی که درون خودمان سکوت داریم – می‌توانیم پاسخ آن‌ها را پیدا کنیم و ژرف‌ترین ندای قلب‌مان را بشنویم.

تیک نات هان در کتاب سکوت با ترکیب حکایت‌های تأثیرگذار، خرد بی‌انتها و روش‌های ذهن‌آگاهی به ما می‌آموزد وقتی بتوانیم همه‌ی صداهای درون‌مان را خاموش کنیم، وقتی بتوانیم سکوت – سکوتی رعدآسا – در وجودمان برقرار کنیم، ژرف‌ترین ندا را از درون‌مان می‌شنویم. قلب‌مان ما را فرامی‌خواند، قلب‌مان در تلاش است چیزی به ما بگوید، هیاهوی ذهن‌مان را خاموش کند تا صداهای حیرت‌آور زندگی را بشنویم و بعد می‌توانید زندگی‌ای عمیق و ناب را شروع کنیم.